dinsdag 15 februari 2011

Toen ik hier een maand geleden terug kwam na drie weken Amsterdam was het als thuiskomen. In het begin van het jaar maakte ik me zorgen. Ik dacht wat nou als ik na kerst niet meer terug wil? Maar het tegenovergestelde bleek waar.. Ik wilde niets liever dan terug naar Salem.

De afgelopen weken zijn druk geweest met het ontgroenen voor mijn Sisterhood. We moeten allerlei feiten uit ons hoofd leren over bijvoorbeeld de "founding sisters" en worden daar dan midden in de nacht over overhoord. Vorige weken sliepen we met mijn pledge class (dat zijn alle eerste jaars, 10 meisjes) in een van de huizen en werden we om 06:00 's ochtends wakker gemaakt. Het was nog donker buiten en we moesten geblinddoekt de auto in. Na een stuk rijden liepen we hand in hand de Appalachen trail op, na 20 minuten lopen kwamen we op de top. We hebben daar toen samen de zonsopgang bekeken, zo mooi!
Het is af en toe behoorlijk intens, omdat we nooit weten waar we aan toe zijn. Maar het is een ervaring die ik echt nooit had willen missen. En ik weet dat ik voor de rest van mijn leven Amerikaanse "sisters" heb waar ik naar toe kan.

Ik volg weer drie geschiedenis vakken. The Reformations, Early Africa en United States Women's History. Early Africa is erg interessant omdat ik dat nog nooit behandelt had. United States Women's History krijg ik van een bevlogen feministe wat het erg leuk maakt al ben ik het niet altijd met haar eens..

Verder verbaas ik me nog steeds over hoe erg Amerika geen kook cultuur heeft. Een van mijn vriendinnen heeft nu een appartement en gister heb ik daar gekookt. Ik had pasta pesto gemaakt.. wat letterlijk de meeste simpele pasta van de wereld is. De reactie van mijn vriendinnen: Oh my God Dinah I didn't know you are such a good cook! Mijn vriendinnen gaan het liefst elke dag, drie keer per dag, uit eten. Al hun geld gaat daar aan op, uit eten gaan is hier wel een stuk goedkoper dan in Amsterdam hoor!

Over 2 weken hebben we springbreak. Ik ga met een vriendin mee naar haar huis op de Virgin Islands! Haar ouders wonen op St Croix. We gaan met een groep van 8. Heel erg veel zin in natuurlijk.

Meer en meer begin in me te beseffen dat het niet makkelijk zal zijn hier in Mei weg te gaan. Gelukkig zijn er heel veel mensen die graag naar Amsterdam willen komen. Daarnaast ga ik sowieso volgende herfst twee weken hierheen, ik kan al deze mensen niet zomaar voor altijd achter laten!

Nog even iets over het weer. Een Valentijns dag in 21 graden? Hoe vaak hebben jullie dat meegemaakt? Ik gister voor het eerst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten